Staatsbosbeheer heeft een deel van natuurgebied Millingerwaard bij Nijmegen afgesloten. Ook wordt het verkeer op de rivierdijk omgeleid. Een zeearendenpaar in een oud bos in het uiterwaardengebied krijgt zo alle rust om zich te nestelen. Na jaren afwezigheid keerde de zeearend in 2006 als broedvogel terug in Nederland. Sindsdien zitten er paartjes in de Biesbosch, de Oostvaardersplassen en het Lauwersmeergebied. Vorig jaar telde de Werkgroep Zeearend 29 paren die een nest bouwden in Nederland. Ook boven de uiterwaarden langs de Waal dook de zeearend de afgelopen jaren af en toe op. Maar nu nestelt de vogel zich op een steenworp afstand van Nijmegen. Tot grote vreugde van boswachter Daan Meeuwissen. “Op iedere kaart van de herinrichting van de Millingerwaard stond de zeearend getekend, als doel. Als we die zouden krijgen, zou het geweldig zijn”, zegt hij bij Omroep Gelderland. “Daar hoopten we heel erg op. En nu is het gelukt!” “Daar mogen we met z’n allen best een beetje trots op zijn”, zegt ecoloog Lars Soerink van ARK Natuurontwikkeling. Hij stond recent te kijken bij een voetbalwedstrijd van zijn zoontje toen hij plots een zeearend zag overscheren. “Het gaat, als we over de natuur praten, vaak over de dingen die níet goed gaan, maar de terugkeer van de zeearend is echt te danken aan het natuurherstel langs de grote rivieren”, stelt hij. “Daardoor vinden ze nu weer een plekje in moerasachtige gebieden en dat is hartstikke leuk om te benoemen.” Stap nummer twee is dat het zeearendenpaar in de Millingerwaard gaat broeden. Vandaar de afsluiting van een deel van het natuurgebied. Het verkeer op rivierdijk wordt omgeleid, op sommige plekken zijn hekken neergezet. “We hebben verbodentoegangsborden neergezet. Ook de visverenigingen zijn op de hoogte gesteld, zij kunnen niet vissen in de wateren in het gebied”, aldus de boswachter. Hij wijst erop dat de vogels erg gevoelig zijn voor verstoringen. “Dan slaan ze op de vlucht en staken hun broedpoging.” Zeearenden hebben een spanwijdte van meer dan 2 meter en worden daarom ook wel ‘vliegende deur’ genoemd, zegt Meeuwissen. Ze houden van waterrijke gebieden, omdat ze vooral vis, watervogels en kleine zoogdieren eten. De roofvogels zijn honkvast. Als ze eenmaal ergens een nest hebben gebouwd keren ze daar steeds terug.