Twitter zit in een achtbaan waarvan het einde nog niet in zicht is. Elon Musk, de rijkste man ter wereld, maakte gisteren bekend Twitter te willen kopen voor 43 miljard dollar. Niet alleen is Twitter al jaren een favoriet communicatiemedium in de journalistiek, de politiek en de technologiesector – het is ook invloedrijk in het publieke debat. Tel daarbij op dat Musk onvoorspelbaar is, en het is duidelijk dat er veel belangstelling is voor de vraag wat dit betekent voor de toekomst van het bedrijf. De overname is verre van zeker. Onduidelijk hoe Musk hem gaat bekostigen en het bestuur van Twitter verzet zich: het zet de zogeheten ‘gifpil’ in, die het Musk moeilijker maakt meer dan 15 procent van de aandelen in handen te krijgen (hij bezit nu 9 procent). Een bron zegt tegen Bloomberg dat de stap bedoeld is om tijd te kopen. Het is niet de eerste keer dat Twitter een overnameprooi is. In 2016 stond het bedrijf in de etalage en waren Disney en Salesforce serieuze gegadigden. Of zij nu opnieuw een poging willen doen, is onduidelijk. Wat we weten is dat Musk ontevreden over het huidige bestuur en geen hoop op verbetering heeft. Naar eigen zeggen wil hij de potentie van het bedrijf “ontketenen” en daarvoor moet hij eigenaar worden. Een paar uur nadat zijn bod openbaar was geworden, gaf Musk een interview op een conferentie in Canada. Op de vraag hoe hij hiertoe kwam, zei Musk dat het algoritme van Twitter openbaar moet worden. “Iedereen moet kunnen zien welke actie er wordt ondernomen. Zodat er geen manipulatie achter de schermen kan plaatsvinden.” Het algoritme bepaalt welke tweets veel aandacht krijgen en welke niet. Musk lijkt er weinig vertrouwen in te hebben hoe het bedrijf hier nu mee omgaat. Daarnaast vindt hij dat Twitter minder hard moet optreden: het moet terughoudend zijn met het verwijderen van tweets en het bannen van twitteraars. Een time-out zou beter zijn, zegt hij. In het gesprek kwam de ban van oud-president Trump niet aan de orde. Musk is een groot voorstander van vrijheid van meningsuiting. Maar of hij Trump zonder meer zou willen laten terugkeren is niet duidelijk. Bekijk hier het hele interview tijdens TED (vanaf 11 minuten): Versoepeling van de regels brengt ook risico’s met zich mee. De strenge regels zijn bedoeld om het platform leefbaar te houden, want Twitter kan een zeer toxische plek zijn. Bijvoorbeeld voor minderheden en vrouwen. Musk lijkt zich wel bewust te zijn van de risico’s. “Ik denk dat er wel fouten gemaakt gaan worden”, zei hij daarover. Als regels verdwijnen kan dat ook adverteerders afschrikken. Het is ook iets heel persoonlijks, schrijft The Information. Bronnen die Musk van dichtbij kennen, noemen Twitter tegenover de techsite zijn belangrijkste communicatiekanaal. Het is ook zijn pr-machine voor Tesla en hij is bang dat die in gevaar komt. Het gevaar ligt op de loer dat hij aanpassingen gaat eisen voor eigen gewin. Musk staat bekend als een impulsieve twitteraar. Beroemd is de tweet uit 2018 dat hij Tesla van de beurs wilde halen. De toezichthouder sprak van marktmanipulatie. Daardoor wordt het voor mogelijk gehouden dat hij nu ook niet alles heeft doordacht. Musk zei in het interview dat de economische kant van Twitter hem totaal niet interesseert. Of hij het bedrijf echt kan kopen, weet Musk nog niet. Dat zal een belangrijke vraag zijn van het bestuur: kun je die 43 miljard wel op tafel leggen? Geheel in stijl voerde Musk gisteren de druk op het bestuur via Twitter verder op: De ceo van Tesla is weliswaar in vermogen de rijkste mens ter wereld (250 miljard dollar), maar dat zit vooral in Tesla-aandelen. Die kan hij verkopen, maar hij moet daar ook belasting over afdragen. Hij kan ook zijn aandelen gebruiken om geld te lenen, maar daar zitten beperkingen op. Ten slotte kan hij samenwerken met andere investeerders. De vraag is of die belangstelling hebben. Wat mogelijk niet helpt, is dat Twitter al lange tijd moeite heeft om snel te groeien. Het bedrijf doet het niet slecht – 272 miljoen dollar winst op 5 miljard dollar omzet afgelopen jaar en 217 miljoen dagelijkse actieve gebruikers – maar naar Silicon Valley-maatstaven is het al jaren een zorgenkindje.