De adoptiestop voor kinderen uit het buitenland gaat verdwijnen, werd vandaag duidelijk. Voor wachtende kandidaat-ouders in Nederland is het echter nog afwachten wat dit precies gaat betekenen voor hen. Van opluchting is bij Dirk Jan en Christiaan nog geen sprake. Zij willen al drie jaar een kind uit de Verenigde Staten adopteren, maar door het coronavirus en een adoptiestop van ruim een jaar was dat niet mogelijk. “We weten nog niet zo goed welk effect dit besluit heeft”, zegt Dirk Jan. Wat wel al duidelijk is, is dat er een aparte overheidsorganisatie komt die de plaats inneemt van de bemiddelingsbureaus die er nu zijn. De vier bureaus die nu een vergunning hebben, gaan op in die organisatie en er komt verscherpt toezicht. Haagse bronnen bevestigden een bericht daarover in het AD. Daarmee moeten misstanden uit het verleden voorkomen worden. In een rapport daarover van de commissie-Joustra werd aanbevolen volledig te stoppen met adoptie uit het buitenland, maar daar gaat het kabinet dus niet in mee. De adoptiestop uit het buitenland werd vorig jaar februari ingevoerd door toenmalig minister van Rechtsbescherming Dekker na een vernietigend rapport van de commissie-Joustra. In het rapport werden adoptiezaken onderzocht tussen de jaren 60 en het eind van de twintigste eeuw. Daaruit bleek dat er sprake was van ernstige misstanden bij adopties en dat het toezicht weliswaar verbeterd is, maar dat het probleem nog altijd niet helemaal is opgelost. “Het systeem is en blijft kwetsbaar”, zei Dekker. Minister Weerwind (Rechtsbescherming) zal het plan maandag toelichten in een Kamerbrief, maar Sander Vlek van de Landelijke Vereniging van Adoptieouders is al “voorzichtig positief”, vertelt hij in het NOS Radio 1 Journaal. Hij voerde gesprekken met het ministerie, maar is ook nog in afwachting van details. “We missen nog vrij veel informatie, maar wat wij het belangrijkst vinden is dat er een einde komt aan de adoptiestop. Door de stop dreigen kinderen vast te blijven zitten in kindertehuizen. Dat is zeer schadelijk voor ze.” In het nieuwe plan mogen volgens het AD alleen nog kinderen naar Nederland komen als zij in hun land van herkomst niet kunnen worden opgevangen. Of dat betekent dat er een lijst komt met landen van waaruit niet meer geadopteerd mag worden is echter onduidelijk. Emeritus hoogleraar René Hoksbergen is positief over het plan. “Ik denk zelf dat het uitsluiten van misstanden voor 100 procent niet mogelijk is. Maar wel voor 99 procent.” Wel wil hij nog meer duidelijkheid over mogelijke landen vanwaaruit adoptie niet mogelijk moet zijn. “Er zijn bepaalde landen, zoals de VS, de Europese landen, Taiwan, China en dergelijke waar toch echt geen adoptiekinderen vandaan moeten komen. Die landen kunnen volledig voor hun kinderen zelf zorgen.” Bij sommige organisaties overheerst scepsis. “Volgens het kinderrechtenverdrag mag adoptie pas plaatsvinden nadat in het land van herkomst gezocht is naar passende andere mogelijkheden”, zegt Sarah De Vos in het NOS Radio 1 Journaal. Zij is zelf geadopteerd en werkt bij het kenniscentrum ICDI, dat kritisch is over adoptie uit het buitenland. “De Nederlandse regering kan helemaal niet controleren wat dat land daaraan heeft gedaan, want Nederland heeft die bevoegdheid niet.” Voor Dirk Jan en zijn partner Christiaan zit er niet veel anders op dan af te wachten waar de minister mee komt. “We willen allebei een kind dat misschien in eigen land geen toekomst heeft. Dat willen we hier een toekomst bieden. Ik denk dat we veel liefde kunnen geven.” De achternamen van Dirk Jan en Christiaan zijn bij de redactie bekend, maar op hun verzoek weggelaten.