De Nederlandse maker van een seksfilm waarin schrijver Michel Houellebecq speelt, moet die film eerst aan de Franse auteur laten zien voordat die in het openbaar mag worden vertoond. Dat heeft het gerechtshof in Amsterdam besloten in hoger beroep. Het hof komt daarmee deels tegemoet aan de eisen van Houellebecq, die de film het liefst verboden zag worden. De zaak draait om een film die het Nederlandse kunstcollectief Kirac wil uitbrengen, met Houellebecq in de hoofdrol. In de film, waarvan vooralsnog alleen een (inmiddels verwijderde) trailer online verscheen, wordt de suggestie gewekt dat de schrijver seks heeft met een Nederlandse studente. Houellebecq probeert de film uit vrees voor schade aan zijn reputatie al maanden tegen te houden, maar eerdere zaken in Frankrijk en Nederland verloor hij. Toch krijgt hij nu van de rechter gedeeltelijk gelijk, omdat die zich kan vinden in zijn zorgen dat hij herkenbaar in beeld wordt gebracht terwijl hij seks heeft. In de afspraken die de schrijver en de filmmaker vooraf maakten, staat namelijk dat zijn gezicht en zijn geslachtsdelen nooit tegelijk in beeld worden gebracht. Volgens het hof was het hele idee van de film om een spel van feit en fictie te spelen. De beelden moesten de illusie wekken dat in seksscènes met een dubbelganger kan zijn gewerkt, zodat de kijker niet weet of Houellebecq daadwerkelijk seks heeft gehad. Uitspraken van filmmaker Stefan Ruitenbeek in een interview met VICE zijn voor het hof aanleiding om de vrees van de schrijver gegrond te verklaren. Daarin zegt Ruitenbeek dat Houellebecq “heel goed is in bed” en met vier vrouwen de lakens deelde. Tegen het hof verklaarde Ruitenbeek dat hij in het interview overdreef en zo ook “een spel van feit en fictie speelde”, maar het hof vindt dat hij “ernstig afbreuk heeft gedaan aan de door partijen beoogde illusie”. Volgens het gerechtshof geven uitspraken van de maker aanleiding om te denken dat hij zich niet aan de gemaakte afspraken houdt. Daarom moet Ruitenbeek de film vier weken voor publicatie voorleggen aan de Fransman. Hij hoeft diens bezwaren niet per se door te voeren, maar dat geeft de schrijver vervolgens de gelegenheid om een nieuw proces aan te spannen. Als Kirac de film toch openbaar maakt, moet het 25.000 euro betalen.