Ze zijn er in alle soorten en maten, de 5000 deelnemers aan de jaarlijkse sponsortocht voor kankeronderzoek op de 1860 meter hoge Alpe d’Huez. Maar dan nog vormen Ineke van Gerven (48) en haar zevenkoppige team uit het Brabantse Esbeek een opvallende verschijning. Zij fietsen namelijk vanuit Nederland naar de berg in Frankrijk toe. “Ik ben dankbaar dat we dit nog samen mogen doen”, zegt Van Gerven bij Omroep Brabant. Komende donderdag om 04.30 uur start de 16e editie van de Alpe d’Huzes, het Nederlandse evenement op de Franse berg waarbij fietsers (maar ook wandelaars) geld inzamelen voor KWF kankerbestrijding. Vorig jaar werd ruim 16 miljoen euro opgehaald door zo’n 4500 deelnemers. Nu worden weer, net als vóór corona, 5000 deelnemers verwacht, onder wie Van Gerven en haar team die op 21 mei zijn vertrokken uit Brabant. Als het goed is, komen ze morgen in de loop van de dag aan bij de Alpe d’Huez. Ze hebben er dan 1100 kilometer en 17000 hoogtemeters op zitten, nog voordat ze ook maar één meter de berg zelf zijn op gefietst. Ze hebben het er voor over, juist omdat ze al zoveel hebben meegemaakt. “Drie teamleden hebben kanker. Voor hen is het extra zwaar”, zegt Van Gerven vanaf de fiets. Het team en de volgwagens leggen dagelijks 75 tot 160 kilometer af. “Nu besef je pas hoeveel je moet genieten van het zonnetje en het samen fietsen.” Van Gerven zelf had als kind twee keer een tumor achter haar rechteroog. Ze was 8 jaar toen de ellende begon. Na vele operaties, 12 chemo’s en 25 bestralingen is ze genezen verklaard. Wel is ze blind aan een oog. “Ik heb een heel grote dode hoek”, grapt ze. Later verloor ze haar moeder op 49-jarige leeftijd aan longkanker. Haar vader overleed twee jaar later aan dezelfde ziekte. “Je voelt je zo machteloos. Mijn ouders moeten zich ook zo hebben gevoeld, toen ik ziek was”, besefte ze. Het is niet de eerste keer dat Van Gerven naar de Alpe d’Huez gaat. Het is wel de eerste keer dat ze er het hele stuk naartoe fietst. “Het is loodzwaar, maar we slepen elkaar erdoorheen”, hijgt ze. Eenmaal op de plek van bestemming, moet Van Gerven nog even kijken of ze niet te moe is om ook nog eens aan de beklimming zelf mee te doen. In de planning staat nu alleen één keer de berg op, op woensdag, de dag voor het grote evenement. Op donderdag moedigt ze Jelte aan, de zoon van een teamgenoot. “Maar waarschijnlijk dwingen ze me wel om mee omhoog te fietsen, om hem te helpen”, lacht ze.