De Amerikaanse actrice Estelle Harris is op 93-jarige leeftijd overleden. Ze had als moeder van de immer geplaagde George Costanza in de jaren 90 een memorabele bijrol in de comedyserie Seinfeld. Hoewel ze pas in het vierde seizoen werd geïntroduceerd, groeide ze uit tot een van de meest herkenbare bijrollen van de serie: met haar felle, nasale stem en overbezorgde houding was in een klap duidelijk waardoor George Constanza zo neurotisch was geworden. Jason Alexander, haar tv-zoon, vertelde ooit dat Harris op zijn eigen moeder leek. “Dat was ook zo’n klein, gedrongen vrouwtje met rood haar. Harris was fantastisch: dat stemgeluid uit dat lichaampje. Instantcomedy.” Harris maakte haar debuut in de beroemde aflevering The Contest, waarin de vier hoofdpersonen een weddenschap aangaan wie het langst zonder zelfbevrediging kan gaan. George’s moeder heeft een aanjagende rol in het verhaal, als ze haar zoon betrapt en van schrik in het ziekenhuis belandt. Ook in latere afleveringen zou moeder Estelle haar zoon het leven zuur maken, met twijfels over zijn carrière als tv-schrijver en een woede-uitbarsting nadat ze had ontdekt dat de nog thuiswonende George seks had gehad in haar bed. In totaal zou Harris in 27 afleveringen voorkomen, vaak ruziënd met acteur Jerry Stiller als de vader van George. Zelf zag Harris haar uitgesproken karakter vooral als een vrouw die constant getergd werd door de wilde plannen van haar echtgenoot en het onvolwassen gedrag van haar zoon. Harris, dochter uit een Joods-Pools gezin uit New York, begon met acteren in amateurvoorstellingen en reclamespotjes toen haar kinderen uit de luiers waren. Ze speelde vele kleine rolletjes in series als Law & Order, Married… with Children en Chicago Hope. Ook was was ze even te zien in Sergio Leone’s Once Upon a Time in America. Nadat haar rol in Seinfeld haar meer bekendheid had gegeven kreeg ze grotere bijrollen aangeboden, zoals een terugkerende rol in een kinderserie en de stem van Mevrouw Aardappelhoofd in de Toy Story-films. Toch bleef ze vooral bekend van haar rol in Seinfeld. Tot haar grote genoegen schreeuwden voorbijgangers zelfs een kwart eeuw na het eindigen van de serie nog citaten naar haar. “Dan lach ik, en zwaai ik en ben dankbaar dat ze me nog steeds herinneren.”