In heel Nederland voert ziekenhuispersoneel vandaag actie. Een groot deel van de operaties gaat niet door, ook de röntgenafdelingen liggen stil. Spoedeisende hulp, zorg voor kankerpatiënten en behandelingen van kinderen tot 12 jaar vinden wel doorgang. “We willen patiënten niet raken, maar we kunnen niet anders. Er zijn echt betere arbeidsvoorwaarden nodig, want we zien een leegloop”, zegt intake-verpleegkundige en actieleider Nicole Tillema bij RTV Noord. “Mensen laten zich nu omscholen en de opleidingen hebben ook minder aanmeldingen.” Tillema werkt in het Martini Ziekenhuis in Groningen. Daar doen achttien afdelingen mee aan de actie. “Zoals het operatiecomplex, de recovery, de centrale sterilisatie en de röntgen”, zegt ze. Verpleegkundigen die vandaag op het rooster staan, komen wel gewoon naar het ziekenhuis. “‘Ze doen dan niet hun normale werk, maar maken bijvoorbeeld een wandeling met patiënten”, aldus Tillema. De actie volgt op de stukgelopen cao-onderhandelingen met de werkgevers, verenigd in de NVZ. Zij bieden wel een loonsverhoging van 13 procent, maar verspreid over twee jaar. Het personeel eist per direct 10 procent erbij. Ook willen de vakbonden een hogere reiskostenvergoeding, een onregelmatigheidstoeslag over het volledige uurloon en een (veel) hogere vergoeding voor bereikbaarheidsdiensten. Het is “een duivels dilemma”, zei Marjolein Tasche van de NVZ gisteren. “We kunnen ons geld maar één keer uitgeven. En we willen ook investeren in nieuwe apparatuur en opleidingen voor onze mensen om zo klaar te zijn voor digitale zorg en innovaties.” “We moeten opeisen wat we verdienen. Daar wil ik voor strijden”, zegt verpleegkundige Maartje Laor van der Spruit in het OLVG in Amsterdam bij NH Nieuws. “De afgelopen tijd is er veel veranderd. Dan doel ik op de coronacrisis. Je merkt in het ziekenhuis steeds minder waardering. We hebben juist geleerd dat ons vak zo belangrijk is, toch? Dan komt die inflatie en bungelen we onderaan de lijst van professies die loonsverhoging krijgen. Is dat dan onze dank? Ik voelde vooral verbazing en woede. Het is gewoon onrechtvaardig.” Ook bij doktersassistent Györgyike Horvath op de afdeling urologie in het Haarlemse Spaarne Ziekenhuis is de rek eruit. Zeker na corona. “We zijn nog steeds bezig met inhaalzorg”, zegt ze. “Mannen met een vergrote prostaat die moeten worden geopereerd, wachten daar soms maanden op. We krijgen dertig nieuwe patiënten op een dag. Dat kan niet met tien of twaalf artsen. Dat red je gewoon niet.” In het Flevoziekenhuis in Almere is de werkdruk zo hoog, dat zelfs het organiseren van een actiedag er niet in zat. “Buiten dat er veel zieken zijn is er nog steeds een enorm tekort aan personeel”. zegt verpleegkundige Suzanne van der Kooi bij Omroep Flevoland. “Dat zorgt ervoor dat de medewerkers eigenlijk al op hun tenen lopen en het er niet bij kunnen hebben om nog veel energie te steken in een actiecomité.” Om toch iets te doen, hield een aantal verpleegkundigen in Almere vanochtend een korte sit-in voordat ze weer aan het werk gingen. De actievoerders zeggen allemaal dat ze het jammer vinden voor de patiënten. “Dat er nu operaties moeten worden afgezegd, vind ik echt niet fijn”, zegt Laor van der Spruit. “Patiënten verdienen dat niet. Maar, we stonden afgelopen maandag al bij de hoofdingang te flyeren, en daar heb ik geen enkele negatieve reactie gehoord. Mensen zeiden: ‘en terecht!’ Dat geeft zo’n goed gevoel.” Voorlopig gaat het om een actie van een dag in de ziekenhuizen. Maar de verpleegkundigen vrezen dat het daar niet bij blijft. Achter de schermen worden al voorbereidingen getroffen voor een tweede actiedag in april, zegt Nicole Tillema in Groningen. Ook Loar van der Spruit vermoedt dat het niet bij één actiedag blijft. “Ik maak me echt zorgen over de zorg in ons land”, zegt ze. “Ook als ik kijk naar de toekomst: steeds minder jongeren gaan de zorg in. Het geeft me energie dat ik wat kan doen vandaag. Mijn frustratie omzetten in actie zodat er hopelijk iets verandert.”