77 jaar na de Tweede Wereldoorlog is er een slachtoffer van geïdentificeerd. Het gaat om Cornelis Pieter Kreukniet uit Den Haag. Zijn stoffelijke resten werden na de oorlog gevonden in een massagraf op de Waalsdorpervlakte. De Bergings- en Identificatiedienst van de Koninklijke Landmacht (BIDKL) slaagde er begin dit jaar in familie van deze onbekende dode te vinden en een verwantschapsonderzoek te doen. Die dna-match, in combinatie met het historisch en laboratoriumonderzoek, gaf het onomstotelijke bewijs dat de stoffelijke resten van Kreukniet zijn. Uit het onderzoek blijkt ook dat hij niet is gestorven aan longontsteking, zoals de nazi’s hadden opgegeven, maar dat hij is geëxecuteerd door een vuurpeloton. Kees Kreukniet werd in 1894 geboren in het Gelderse dorp Stokkum maar woonde zijn hele leven in Den Haag. Hij was getrouwd maar had geen kinderen. Tijdens de Duitse bezetting ging hij in het verzet. Op 8 oktober 1944 werd hij bij een inval bij de Dienst Gemeentewerken gearresteerd wegens het drukken en verspreiden van de Haagse verzetskrant Ons Ochtendblad. Het papier voor deze krant was op een fout adres bezorgd, waarna de bezetter de drukkerij op het spoor kwam. Hij werd gevangengehouden in het Oranjehotel, de bijnaam voor het huis van bewaring in Scheveningen. Daarna verdween hij spoorloos – tot nu. De resten van Kees Kreukniet werden in maart 1947 op de Waalsdorpervlakte opgegraven uit een anoniem graf met daarin negen lichamen. Identificatie bleek toen niet mogelijk. Daarom werd hij als ‘onbekende Nederlander’ begraven op de algemene begraafplaats Rusthof in Leusden. De resten werden in 2012 naar een laatste rustplaats op het Nationale Ereveld in Loenen overgebracht. Er werden tijdens de opgraving in 1947 wel aanwijzingen gevonden die mogelijk naar de identiteit van de dode konden leiden. Zo werd zijn kunstgebit aangetroffen. Ook zat aan zijn overhemd een winkelmerkje van een kledingzaak, die vlak bij zijn huis was gevestigd. Die aanwijzingen waren van belang toen de Haagse Stichting WO 2 Sporen de BIDKL wees op de vermiste Cornelis Kreukniet. “Toen bleken veel aanwijzingen overeen te komen,” vertelt Els Schiltmans, identificatiedeskundige bij de BIDKL. “Daarom zijn we gaan zoeken naar familie, onder meer via genealogische websites. We vonden zijn achterneef Joop Kreukniet. Hij was bereid zijn dna af te staan.” Achterneef Joop is blij dat het graf binnenkort de naam van zijn oud-oom Kees krijgt. “Dat verdient hij”: Schiltmans is blij met elke dode die kan worden geïdentificeerd. Van de Waalsdorpervlakte, een executieterrein van de nazi’s tijdens de oorlog, zijn nog minstens 24 lichamen ongeïdentificeerd gebleven. Die zijn allemaal op het Ereveld Loenen begraven. Op die begraafplaats liggen nog ongeveer 125 andere onbekende doden uit de rest van Nederland, waar BIDKL ook nog onderzoek naar doet. “Over heel Nederland gaat het nog steeds om duizenden onbekende of vermiste slachtoffers. Die zullen we nooit allemaal vinden”, zegt Els Schiltmans. Toch hoopt ze dat meer familieleden van vermisten zich zullen melden. “De technieken worden wel steeds beter, vooral dna-onderzoek helpt enorm. We hopen dan ook dat mensen, die nog familie missen uit de oorlog zich bij ons zullen melden, zodat we samen kunnen kijken of we meer van deze mysteries kunnen oplossen.” Geïnteresseerd in de Tweede Wereldoorlog? Abonneer je dan hier op onze nieuwsbrief.