Binnen verwijdert iemand met een grote bouwstofzuiger het laatste stof, buiten krijgt nog een aantal muren een likje verf. In Vlaardingen is een compleet nieuwe woonwijk verrezen, speciaal voor Oekraïense vluchtelingen. Komende maandag nemen de eerste zestig bewoners er hun intrek. Lana Bekirova hoort samen met haar man Ever en zoon Amiran tot de eerste bewoners. “Dit is echt geweldig. Ik ben heel blij en dankbaar”, zegt zij bij Rijnmond. “Dit geeft rust.” In Nederland wonen op dit moment net iets minder dan 100,000 vluchtelingen uit Oekraïne. Ze wonen veelal in opvangcentra, hotels of bij particulieren thuis. “Zo’n opvangcentrum is een mooie, tijdelijke oplossing. Alleen daar wil je écht geen drie tot vijf jaar blijven wonen”, zei een woordvoerder van de gemeente Vlaardingen vorig jaar juni. Vandaar dat de stad als enige gemeente in Nederland besloot om het anders te doen. Op een leegstaand terrein naast de Unilever-fabriek zijn in acht maanden tijd 409 flexibele woningen gebouwd. Er is ook een kantoorgebouw neergezet, met plaats voor een dokterspraktijk. Er komen ook nog een basisschool, extra woongebouwen, 48 tiny houses en een gymzaal bij. In juli moet alles af zijn en is er plaats voor duizend bewoners. Wie nu de wijk Mrija (Oekraïens voor ‘droom’) binnenloopt, ziet eerst een langgerekt gebouw met houten bekleding. Dat is een woongebouw met studio’s voor eenpersoonshuishoudens. Het zijn kleine woningen van 27 vierkante meter, maar alles zit erin. Een eigen douche, kledingkast, toilet, bed, keuken, tafeltje en tv. Het koffiezetapparaat (filterkoffie), de afwasborstel en het droogrekje staan klaar op het aanrecht. De huisnummers zijn opgehangen. De eerste bomen en bloemen geplant. Eerlijk gezegd is het een zandbak. “Maar straks wordt het een hele groene wijk”, aldus projectleider John Riezebos. Er wordt gras aangeplant. Mrija wordt een kinderrijke wijk: veel vluchtelingen zijn vrouwen met kinderen. Auto’s blijven daarom aan de rand van het terrein staan. In de verte zie je de metro tussen Rotterdam, Vlaardingen en Hoek van Holland voorbij rijden. Op het terrein staat ook een flatgebouwtje van drie verdiepingen. In dit woonblok zitten twee- of driepersoonswoningen. Het gebouw heeft de korte naam C2. Hier gaat Lana Bekirova met haar gezinnetje wonen. Ze kan niet wachten, omdat ze nu nog wordt opgevangen in een oud kantoorgebouw. Daar moet ze douche, keuken en toilet delen met anderen. “Ik ben blij en opgelucht dat we nu een plek hebben waar we in rust kunnen wonen”, zegt ze. “Zeker met oudere kinderen is het fijn dat ze een eigen plek hebben. Een plek om te ontspannen.” Totdat de Russen vorig jaar februari Oekraïne binnenvielen, woonde Lana met haar gezin in de stad Lviv. Daar was ze naartoe gevlucht na de annexatie van schiereiland de Krim door Rusland in 2014. Nu zijn ze dus voor de tweede keer gevlucht. “Eindelijk hoeven we niet meer te vluchten”, zegt ze nu. De Oekraïnewijk is een idee van de gemeente Vlaardingen. Maar het is de rijksoverheid die alles betaalt, zegt wethouder Ivana Somers-Gardenier. “Dit had Vlaardingen zelf niet kunnen betalen. Zonder hulp van de rijksoverheid was deze wijk er niet gekomen”, benadrukt ze. De nieuwe wijk blijft tot 2026 staan. De flexwoningen worden daarna weggehaald. Dat is gemakkelijk: de huizen zijn kant-en-klaar op een fundering gebouwd en kunnen met een kraan eenvoudigweg worden opgepakt en vervoerd’. Het is nog niet bekend waar ze daarna naartoe gaan. Vlaardingen sluit niet uit dat ze worden ingezet voor woningzoekers uit de buurt. De losse tiny houses komen vanaf 2026 op een andere plek in de gemeente te staan.