Het leek wel op een film, vertelt student Anwar Akrouh uit Den Haag. Hij zat in de tweede klas, niet ver van de machinist toen het treinongeluk bij Voorschoten vannacht gebeurde. “Alles was donker. Je zag alleen van die lichtvonken. Je hoorde geschreeuw.” Samen met andere passagiers probeerde Akrouh een deur open te krijgen. “Op een gegeven moment lukte dat ook. Toen zag ik de andere treinstellen, het leek net of er brand uitkwam. Ik was bang dat er explosies zouden ontstaan, dus ik sprong direct de trein weer in en zag dat er drie gewonden waren. Ik hoorde iemand schreeuwen vanuit een hokje en ik dacht: wat hoor ik nu? Het was de machinist. Die zat vast door een plankje dat tussen de trap en de deur zat. Gelukkig heb ik hem weten te bevrijden. Hij was gewond en kon niet meer lopen.” Intussen had Akrouh ook 112 gebeld en wat later de politie naar binnen begeleid. “Die agenten waren enorm bang dat er nog spanning stond op de kabels, maar ik was al zo vaak over die kabels heengelopen dat ik wist dat er niets meer aan de hand was.” “Ik was zo geschrokken. Ik heb nog een meneer moeten ondersteunen, zijn benen waren net spaghettislierten. Hij had enorm veel pijn en sprak niet goed Nederlands. Het was dus heel moeilijk om met hem te communiceren en er was geen licht. 112 zei dat er snel hulp zou komen, een heel lieve mevrouw. Het duurde nog ongeveer tien minuten.” Akrouh maakte ook beelden vlak na het ongeluk: Inmiddels waren omwonenden in actie gekomen. “Die hebben ons ondersteund. Ik ben er heel dankbaar voor dat ik bij hen binnen kon zitten, lekker warm want ik had geen jas meer en het was superkoud buiten en toen zag ik buiten alleen maar slachtoffers die werden begeleid.” Een omwonende hoorde rond 3.30 uur sirenes en geschreeuw. “Ik probeerde 112 te bellen, maar meerdere mensen hadden dat al gedaan”, zegt een vrouw tegen Omroep West. De vrouw heeft haar huis opengesteld voor slachtoffers met lichte verwondingen en ambulancepersoneel. “Sommigen hadden snijwonden of bijvoorbeeld een gebroken arm. Een arts heeft zelfs iemand op onze keukentafel gehecht.” In totaal heeft de vrouw ongeveer twintig mensen opgevangen in haar woning, waaronder de conducteur van de passagierstrein en de machinist van de goederentrein. “Iedereen is enorm geschrokken, het is ongelooflijk wat er is gebeurd”, vertelt de bewoonster. “Ik ben blij dat ik op deze manier heb kunnen helpen.” Andere omwonenden vertellen hoe ze wakker werden door de botsing. “We werden wakker door een toeterende trein en ik lag te schudden in mijn bed”, vertelt een bewoonster in het NOS Radio 1 Journaal. “Ik dacht: droom ik, waait het zo hard? En nog geen minuut later weer een heel hard getoeter en nog veel meer schudden. Mijn dochter riep: ik zie een lichtflits.” “Het huis trilde, het was echt een aardbeving”, zegt een andere bewoner. “Binnen drie minuten stond de hele straat buiten. Iedereen was wakker.” “Allemaal sirenes”, beschrijft een vrouw de chaos en het lawaai na het ongeluk. “Je hoorde mensen gillen. En de traumahelikopters. Om half vier ‘s nachts. En het is normaal heel stil hier.” Student Akrouh zegt dat hij uiteindelijk met andere passagiers die niet gewond waren met een bus weggebracht werd. Daar heeft hij wel vraagtekens bij. “We zijn bij Den Haag CS uitgestapt en toen was het: je zoekt het zelf maar uit. Ik woon in Den Haag, maar er zijn mensen die hierdoor een trauma hebben opgelopen en daarna nog een trein moesten pakken. Ik dacht: kon dat niet beter?” Inmiddels is hij thuis. “Ik heb wel een traantje moeten laten in bed toen ik hoorde dat er iemand is overleden. Ik heb vandaag alles gecanceld. Ik ben nog steeds aan het natrillen, maar ik weet dat er mensen heftiger aan toe waren.” “Ik hoorde een heel harde klap en de lichten gingen uit”, vertelt een andere student die in de ontspoorde trein bij Voorschoten zat tegen Omroep West. Samen met een een groepje vrienden was hij op weg van Utrecht naar Rotterdam na een avondje stappen. Rond 3.30 uur werden ze opgeschrikt door een harde knal. “De ramen sprongen eruit.” De mannen zaten in de achterste wagon. Tegen Omroep West zeggen ze dat het ‘best wel lang, misschien wel een uur’ duurde voor ze de trein uit mochten. “Ons deel is niet gekanteld en er waren ook geen gewonden, maar we mochten pas weg nadat alles was gecontroleerd, ze keken bijvoorbeeld of er losse stroomkabels lagen. Toen zijn we door de brandweer uit de trein gehaald. De groep beschrijft de situatie als ‘chaotisch’. Op het moment van de botsing lag een aantal vrienden ‘half te slapen’. Ze werden wakker omdat de trein begon te kantelen. “We hielden elkaar vast om niet om te vallen. Wel merkten we dat bijvoorbeeld onze telefoons op de vloer vielen. Toen het weer rustig was, hebben we de spullen opgeraapt en gekeken of iedereen in orde was.” Na een een tijdje ontstond er toch enige paniek in de wagon, vertelt een andere passagier, omdat de mensen de trein uit wilden. “Maar het mocht niet. Dan ga je wel twijfelen, want er stond links van ons iets in brand in het weiland. Uiteindelijk na iets minder dan een uur wachten, heeft de brandweer gezegd: jullie mogen eruit. Er was gevaar met stroomkabels, wat ik ook snap.”