Minister Yesilgöz van Justitie wil de maximumstraffen voor drugsdelicten verhogen. In een brief aan de Tweede Kamer schrijft ze dat ze het in- of uitvoeren van harddrugs voortaan wil bestraffen met maximaal 16 jaar cel. Nu is dat nog 12 jaar cel. Ook de straffen voor andere drugsdelicten gaan wat haar betreft omhoog. Zo wil ze de maximale straf voor het bezit van harddrugs van 6 naar 8 jaar verhogen en de handel in harddrugs van 8 naar 12 jaar. Het plegen van voorbereidingshandelingen voor drugsdelicten moet worden bestraft met maximaal 8 jaar. Nu is dat nog 6 jaar. De strafmaat voor veel drugsdelicten stamt uit 1976. In de bijna 50 jaar die sindsdien zijn verstreken, zijn de omvang en de werkwijze van de georganiseerde misdaad enorm veranderd, “Deze ondermijnende criminaliteit verzwakt en ontregelt de maatschappij en moet daarom hard worden aangepakt”, schrijft ze. De minister maakte in maart al bekend dat ze de maximumstraffen wil verhogen. Nu meldt ze ook met hoeveel jaar de straffen omhoog moeten. In het najaar wil ze een definitief wetsvoorstel in consultatie brengen. De Nederlandse strafrechtelijke aanpak van drugshandel moet gaan lijken op die van Italië, vindt de minister. Dat land heeft zich eensgezind gekeerd tegen de terreur van de maffia. Dat heeft volgens Yesilgöz geleid tot “effectieve maatregelen, die het extreme maffiageweld hebben teruggedrongen”. Het Italiaanse systeem kan niet zomaar integraal worden toegepast in ons land, maar kan wel inspiratie bieden, schrijft de minister. Ze heeft ook een bezoek gebracht aan het land om zich te laten informeren. De zware straffen voor de georganiseerde criminaliteit zijn volgens Yesilgöz kenmerkend voor de Italiaanse aanpak. Ze hebben daar ook minimumstraffen voor bepaalde delicten, Dat gaat in Nederland niet gebeuren, omdat we het hier belangrijk vinden dat rechters maatwerk kunnen leveren. Het kabinet ziet geen reden om dat standpunt te veranderen. Yesilgöz wil bovendien de regels rond kroongetuigendeals aanscherpen. Ze wil dat duidelijker in de wet komt te staan waar zulke deals aan moeten voldoen. Ze wil standaardafspraken op papier zetten over beschermingsmaatregelen, de rechten en plichten van de staat, de mensen die beschermd moeten worden en de tegemoetkomingen voor levensonderhoud.