Het gebeurt niet vaak dat in de rechtszaal bij het overlijden van een officier van justitie zo veel emoties loskomen als van de week in Rotterdam. Daar werd tijdens een rechtszitting op woensdag en een afscheidsbijeenkomst gisteren stilgestaan bij de dood van jeugdofficier van justitie Ad de Beer (69). Collega-officieren en advocaten hielden het niet droog en verschillende veroordeelde jongeren spraken vol lof over ‘meneer De Beer’, ook al zorgde hij er soms voor dat ze hoge straffen kregen. “Ik vond het een strenge, ook wel vervelende officier van justitie. Door hem heb ik jeugd-tbs gekregen”, zei Jayden tijdens de afscheidsbijeenkomst. Jayden is geen lieverdje. Hij werd eerder veroordeeld voor diefstal met geweld. “Maar door mijn eigen inzet heeft hij die jeugd-tbs na twee jaar ook weer opgeheven, terwijl deskundigen de straf wilden laten verlengen. Hij deed zijn werk en stond achter me, stuurde me naar huis en wenste me een fijn leven.” Ad de Beer overleed onverwacht op Nieuwjaarsdag. Hij was die avond de zitting van afgelopen woensdag aan het voorbereiden, de eerste na de kerstvakantie. Collega-jeugdofficier Daniëlle van Zetten nam de zitting over, vertelt ze bij Rijnmond. “Zodra ik de rechtszaal betrad, kwamen de tranen. Je voelde gewoon aan alles: hier had hij moeten staan, dit was zijn zaak”, zegt ze. “Ik had ook het idee dat hij er de hele dag bij was.” Woensdag stonden tien minderjarige verdachten terecht voor de jeugdraadkamer: de rechter besloot of ze langer blijven vastzitten. Het ging om forse delicten: de beschieting van panden, beroving met een vuurwapen, drugsuithalers, een steekpartij in de bus. Maar de rechter begon niet meteen. Hij liet ruimte voor emoties. Niet alleen bij officier van justitie Van Zetten, maar bij iedereen. Ook bij de verdachten. Van Zetten: “Een heel ervaren advocaat kon niet meer verder tijdens zijn pleidooi. Hij barstte in huilen uit. Een moeder van een van de jongens was ook heel emotioneel. Zij zei over Ad de Beer: ‘dat mijn zoon vastzit is natuurlijk niet fijn, maar het was een goeie vent. Hij had oog voor mijn kind.’ Die moeder liet me haar telefoon zien: Ads nummer én zijn foto. Hoe bijzonder is dat?” De Beer was de laatste op het parket die nog een oude Nokia had. Totdat ook hij aan de smartphone moest. Bij het overzetten van zijn contacten stonden de meeste namen onder de letter ‘M”: moeder van, moeder van, moeder van… Marian was een van die moeders, vertelde ze op de afscheidsbijeenkomst. Haar zoon Remco is door De Beer vervolgd voor mishandeling. “Kijk, mijn zoon gaf klappen, dat mag niet. Maar De Beer behandelde hem als mens, zei hem ook te respecteren.” Tijdens de zitting én tijdens de afscheidsbijeenkomst vertelden advocaten dat zij de afgelopen dagen spontaan zijn opgebeld door minderjarige cliënten. Dat de jongens het zo erg vinden dat ‘meneer De Beer’ is overleden. “Hij was niet zomaar een collega, maar een icoon, de verpersoonlijking van de menselijke maat”, zei ook hoofdofficier van justitie Hugo Hillenaar op de afscheidsbijeenkomst. “Ad ging persoonlijk naar de grens om verdachten die in België waren aangehouden op te halen. Hij was van de klare taal, de jongens wisten precies wat ze aan hem hadden. Door zijn onorthodoxe aanpak hebben heel veel jongeren een nieuwe kans gekregen.” Collega-officier Rolan van Dongen: “Ik herinner mij een jeugdzaak waarbij de verdachte mij zag en vroeg: ‘waar is meneer De Beer?’ Alsof het hun privé-officier was. Zijn naam staat ook gekerfd in het arrestantenverblijf.”